HOME | Irenaeus Home | Previous - Next  ... (p. 2): Perry 492 (more)

Fabula 3. De Cervo et Bobus.

Pulsus a canibus venaticis Cervus, coniecit se in stabulum apertum, oportunam suae saluti latebram invenisse ratus. Intrat, orat boves ne se prodant, sed sinant latere. Annuunt libenter, sed non spondent securum; imo vereri se, ne deprehendatur. Occultat se interim in faeno et stramine, ut potest. Paulo post servus stabularius ingreditur, et nil suspicans aut investigans, abit. Cervus gestire et exilire prae gaudio coepit, omnem periculi aleam evasisse putans. Monent boves ne abs re gestiat, aut gaudeat ante tempus; servum stabuli incurium fefellisse haud difficile fuisse, at herum, Aquilis et Lyncibus et vel Ipso Argo oculatiorem hoc tandem difficillimum. Non diu post, ingreditur herus, et coniectis huc illuc oculis, videt cornua eminere in stramine. Miratur, investigat, deprehendit Cervum latitantem. Vocat famulos; armati occurrunt, feram capiunt. Quo innuitur sceleribus ac sceleratis latebras et effugia apud homines perstrui posse, apud Deum vero, minime, cuius oculis nuda et aperta sunt omnia.

Pulsus a canibus venaticis Cervus,

coniecit se in stabulum apertum,

oportunam suae saluti latebram

invenisse ratus.

Intrat, orat boves

ne se prodant, sed sinant latere.

Annuunt libenter,

sed non spondent securum;

imo vereri se,

ne deprehendatur.

Occultat se interim

in faeno et stramine,

ut potest.

Paulo post

servus stabularius ingreditur,

et nil suspicans aut investigans,

abit.

Cervus

gestire et exilire prae gaudio coepit,

omnem periculi aleam evasisse putans. Monent boves

ne abs re gestiat,

aut gaudeat ante tempus;

servum stabuli incurium

fefellisse haud difficile fuisse,

at herum,

Aquilis et Lyncibus

et vel Ipso Argo

oculatiorem

hoc tandem difficillimum.

Non diu post,

ingreditur herus,

et coniectis huc illuc oculis,

videt cornua eminere in stramine.

Miratur, investigat,

deprehendit Cervum latitantem.

Vocat famulos;

armati occurrunt, feram capiunt.

Quo innuitur

sceleribus ac sceleratis

latebras et effugia

apud homines perstrui posse,

apud Deum vero, minime,

cuius oculis

nuda et aperta sunt omnia.